ΣΦΥΡΗΛΑΤΑ ΠΙΣΤΟΝΙΑ

Κατά καιρούς ακούμε από πολλούς να αλλάζουν τα ‘εντόσθια’ του μοτέρ τους και να βάζουν σφυρήλατα για καλύτερη απόδοση στις υψηλές πιέσεις υπερπλήρωσης του κινητήρα (τουρμπάτα μοτέρ) ή λόγω μεγαλύτερου λόγου συμπίεσης αν είναι ατμοσφαιρικά.
Αυτό όμως που πολλοί δεν ξέρουν είναι το κατά πόσο τα προϊόντα που αγοράζουν καλύπτουν τις προδιαγραφές για τα οποία τα αγοράζουμε. Και εξιγούμαι.

Όλοι μας έχουμε δει μοτέρ να σπάνε έχοντας μέσα θεωρητικά ‘σφυρήλατα’ έμβολα αλλά στο τέλος χωρίς ιδιαίτερη πίεση να τα παίρνει ο άλλος στο χέρι γιατί δεν αντέξανε τελικά τα αναμενόμενα.

Αυτό γίνετε γιατί υπάρχουν στην αγορά σφυρήλατα έμβολα με @@ και @@ σφυρήλατα. Αυτό έγκειται στην εκάστοτε εταιρεία και περισσότερο στο τι κράματα μετάλλων χρησιμοποιεί αλλά και στο πώς τα επεξεργάζεται.

Πρώτου αναφερθούμε στις aftermarket εταιρείες ας δούμε λίγο το τι χρησιμοποιούνε οι μαμά εταιρείες. Οι μαμά εταιρείες λόγω κόστους δεν τους συμφέρει να βάζουν σφυρήλατα έμβολα στα μοτέρ τους αλλά θέλουν να έχουν και αξιοπιστία για να μην τους κράξουνε, οπότε τι κάνουν??? Βάζουν κανονικά χυτά έμβολα με πολύ περιεκτικότητα σε Πυρίτιο ( high silica ) για ένα και μόνο λόγω: ότι τα έμβολα με πολύ πυρίτιο τείνουν να πλησιάσουν σε αντοχές και συμπεριφορά τα σφυρήλατα έμβολα χωρίς όμως να τα φτάνουν ποτέ αλλά να είναι αρκετά κοντά σε αυτά.

Μετά από τα μαμά έμβολα την γκάμα των επιλογών έρχονται να την καλύψουν οι aftermarket εταιρείες προσφέροντας σφυρήλατα έμβολα που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια όσων αγορά την απόδοσή τους και τις αντοχές τους. Αλλά και εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα μιας και οι εταιρείες δεν μας λένε τόσα πολλά για τα προϊόντα τους πχ. κράμα μετάλλου και κατεργασία.

Όσων αφορά τώρα την ποιότητα των μετάλλων που χρησιμοποιεί κάθε εταιρεία πραγματικά δεν μπορούμε να έχουμε καμία απόδειξη για το λόγου το αληθές μιας και κρατάνε επτασφράγιστο μυστικό το τι είδους κράματα χρησιμοποιούνε λόγω συναγωνισμού αλλά μπορούμε να μάθουμε το πώς τα επεξεργάζονται και έτσι να κρίνουμε το αν μας κάνουν ή όχι.

Υπάρχουν δύο γενικοί τρόποι μέχρι στιγμής επεξεργασίας των μετάλλων που προορίζονται για έμβολα.
1. Οι εταιρείες προμηθεύονται έτοιμα μασούρια σφυρηλατημένου μετάλλου και μετά το επεξεργάζονται στην φρέζα και στον τόρνο για να βγάλουν το τελικό προϊόν.
2. Οι εταιρείες χυτεύουν το μέταλλο σε καλούπια και στη συνέχεια το σφυρηλατούν μέσα στο καλούπι και μετά το βάζουν στην φρέζα και στον τόρνο για την τελική κατεργασία (λούκια ελατηρίων κτλ. )

Ας δούμε τώρα τα υπέρ και τα κατά των δύο αυτών τροπών επεξεργασίας των μετάλλων. Ο πρώτος τρόπος είναι σαφώς πιο φτηνός από τον άλλον αφού έχει λιγότερη δουλεία αλλά έχει ένα κακό. Στα έτοιμα σφυρηλατημένα μασούρια έχει παρατηρηθεί ανομοιομορφία όσων αφορά την κατανομή των μορίων μέσα στο μέταλλο με κύρια παρατήρηση μεγαλύτερης συγκέντρωσης στο κέντρο του κυλίνδρου με άμεσο αποτέλεσμα στο προϊόν λιγότερα ανθεκτικά τοιχώματα από ότι κεφαλή άρα σπασμένα λούκια.
Στην δεύτερη περίπτωση το κακό έχει να κάνει με το κόστος μιας και μπορεί να ξεπεράσει τα προαναφερθέντα ακόμα και κατά 300$ στην πώληση του τελικού προϊόντος. Από την άλλη όμως σε ένα καθαρά σφυρηλατημένο έμβολο δεν παρατηρείται κανένα μείον στην κατεργασία του.

Συμπεράσματα.
Αυτό που καταλαβαίνουμε από όλα αυτά είναι ότι υπάρχουν προϊόντα που καλύπτουν κάθε εφαρμογή και βαλάντιο και το μόνο που έχουμε να κάνουμε εμείς οι χρήστες είναι να κρίνουμε το τι χρειαζόμαστε και το πόσο είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε.

Πηγή: gkottis @ http://www.nissantuners.gr/forum/index.php/topic,38.msg123059/topicseen.html#msg123059